Węglowodany to obok białek i tłuszczów najważniejsze dla naszego metabolizmu składniki odżywcze. Nasza dieta powinna być więc w nie odpowiednio bogata. Aby zaspokoić nasze potrzeby energetyczne, około 50-60 procent dziennego zapotrzebowania kalorycznego powinny pokrywać węglowodany. Dlaczego są dla nas tak ważne i gdzie ich szukać?
Przeczytaj też: http://www.and1.pl/weglowodany-w-diecie/
Węglowodany proste i złożone – czym się od siebie różnią?
Zacznijmy od tego, że równowaga w podaży węglowodanów jest niezbędna zarówno do prawidłowego funkcjonowania organizmu, jak i utrzymania właściwej masy ciała. Tak więc niedobór węglowodanów powodować będzie znaczne osłabienie i utratę typowej dla nas wydolności. Natomiast nadmiar prowadzić będzie do przybierania na wadze oraz zwiększać ryzyko cukrzycy typu 2.
Węglowodany proste to te, z których najłatwiej uzyskujemy energię, ale też najszybciej ją tracimy. Jeśli więc podaż węglowodanów prostych będzie za duża w stosunku do zapotrzebowania naszego organizmu, a my nie będziemy odpowiednio energii z nich płynącej wydatkować, będą się one odkładać w postaci tkanki tłuszczowej, a my będziemy przybierać na wadze. Do węglowodanów prostych zaliczamy fruktozę, glukozę, galaktozę i mannozę. Występują one przede wszystkim w owocach, które są ich najbezpieczniejszym źródłem, i w miodzie.
Węglowodany złożone, zwane też polisacharydami, w przeciwieństwie do cukrów prostych, trawią się o wiele dłużej, a energia z nich płynąca uwalnia się przez dłuższy czas. Dlatego też, jeśli jest ich dużo w naszej diecie, nie mamy problemów z utrzymaniem regularnych odstępów między posiłkami oraz napadowymi atakami głodu.
Źródła węglowodanów złożonych to przede wszystkim pełnoziarniste pieczywa, mąki, makarony, kasze oraz warzywa.
Jak węglowodany są magazynowane w organizmie?
Glikogen wątrobowy i glikogen mięśniowy – w takiej postaci węglowodany proste i złożone odkładają się w naszych komórkach. Glikogen wątrobowy jest nam niezbędny do regulowania poziomu glukozy we krwi. Natomiast glikogen mięśniowy służy nam wówczas, gdy jesteśmy w trakcie wykonywania intensywnego wysiłku fizycznego. Jeśli więc jest go zbyt mało, mięśnie są osłabione, a my nie mamy siły na podejmowanie aktywności.
W organizmie może być zmagazynowane nawet 500 g glikogenu. W zależności od tego, jak aktywny tryb życia prowadzimy, nasze dzienne zapotrzebowanie na węglowodany może wynosić od 3 do 12 g na kilogram masy ciała.
Zobacz też: http://www.morzeurody.pl/dobowe-zapotrzebowanie-na-kalorie-jak-je-obliczyc/
