Gorączka to stan, którego wystąpieniu wiele osób stara się skutecznie zapobiegać. Przekroczenie temperatury ciała powyżej standardowej temperatury 36,6 stopnia Celsjusza pozwala skuteczniej poradzić sobie w przypadku zachorowania na infekcje.

Należy jednak mieć na uwadze fakt, iż zbyt wysoka temperatura ciała mocno osłabia i wyniszcza organizm na skutek nasilenia procesów katabolicznych. Dobrym wsparciem w kontrolowaniu gorączki są odpowiednie leki.

Troska o odporność to fundament

Infekcje najczęściej dotyczą górnych dróg oddechowych i to objawy takie jak ból gardła, nieżyt nosa i gorączka wskazywać mogą na wystąpienie tej kategorii schorzeń. Proces chorobowy ogranicza codzienne funkcjonowanie i utrudnia realizację obowiązków rodzinnych i zawodowych.

Odpowiedź przeciwko patogenom jest bezpośrednio hamowana na drodze mechanizmów immunologicznych, stąd też konieczność właściwej pielęgnacji swojej odporności – szczególnie w okresach wytężonych zachorowań, gdy gorączka może pojawiać się często.

Przyczyny gorączki

Gorączka, choć nieprzyjemna, odgrywa olbrzymią rolę w odpowiedzi organizmu na infekcję. To jak się czujemy, bezpośrednio wynika ze wzrostu temperatury ciała i towarzyszącego osłabienia. Wysoka temperatura ciała pozwala zwiększyć odsetek komórek jednojądrzastych (limfocytów) na obwodzie, z drugiej zaś strony wysoka temperatura obniżać może poziom żelaza, z którego bardzo chętnie do namnażania korzystają różnego rodzaju bakterie. Jest to istotny czynnik hamujący progresję choroby. Istnieje wiele definicji gorączki, a najpopularniejszą z nich pozostaje przekroczenie temperatury ciała powyżej 38 stopni.

Przekroczenie temperatury ciała ponad 39 stopni Celsjusza prowadzi do wystąpienia subiektywnego, złego samopoczucia. Gorączka powyżej 41,5 stopnia to już swoiste zagrożenie życia.

Gorączka – jak sobie z nią radzić

Najlepiej jest nic nie robić i wyłącznie odpoczywać. Należy ograniczyć wysiłek i pozwolić organizmowi się bronić przed atakiem patogenów. Najskuteczniejsze w tym miejscu okazuje się regularne nawadnianie i przebywanie w łóżku. Wzrost ciepłoty ciała wpływa dodatnio na utratę wody drogą pocenia, stąd też konieczne jest systematyczne uzupełnianie strat płynów.

Powszechnie jest też znana sytuacja, w której dla opanowania gorączki należą klasyczne leki przeciwzapalne i przeciwgorączkowe dostępne bez recepty. Leki tego rodzaju zawierają związki hamujące kaskadę stanu zapalnego i wpływające na ośrodek kontroli temperatury we wzgórzu i podwzgórzu przez co gorączka zostanie szybko zbita.

Gorączka w kontekście codziennych obowiązków

W zależności od własnego samopoczucia i tego jaka gorączka występuje można się zdecydować jedynie na częściowe ograniczenie aktywności. W tym przypadku należy jednak w całości oprzeć się na stosowaniu leków. Poprawa samopoczucia po rozpoczęciu działania medykamentów umożliwi poradzenie sobie z codziennymi obowiązkami.

Nie można jednak rezygnować z wypoczynku, bo to właśnie jest fizjologiczne narzędzie zdrowienia. Warto unikać miejsc publicznych, w których to bytuje znaczna ilość patogenów, które przy osłabionej odporności są szczególnie groźne i gorączka może przez to jeszcze bardziej wzrosnąć.

Należy także ściśle przestrzegać zaleceń producenta odnośnie dawkowania, gdyż skuteczność wielu preparatów nie wzrasta z dawką, natomiast działania niepożądane już tak!

Ciąża to okres w życiu kobiety, w którym tej w szczególności zależy na tym, aby uniknąć jakichkolwiek chorób. Brak zachorowań może wpływać na lepsze zdrowie samego dziecka i dlatego też tak istotne jest odpowiednie dbanie o siebie w tym okresie.

Czy zatem da się zadbać o siebie w taki sposób, aby uniknąć jakichkolwiek chorób i powikłań z tymi związanymi? Czy możliwe jest 100% zadbanie o swoje zdrowie. W końcu jak walczyć z chorobami, aby uniknąć powikłań. Na te pytanie odpowiadamy w dalszej części tekstu.

Grypa w ciąży – czy możliwe jest zachorowanie?

Odpowiedź brzmi tak. Dodatkowo w przypadku ciężarnych sama choroba przebiega znacznie ciężej i istnieje większe ryzyko pojawienia się powikłań. Grypa w ciąży może być tym samym stosunkowo niebezpieczna. Dodatkowo istnieje większe ryzyko zachorowania ze względu na to, że układ immunologiczny w okresie ciąży słabnie, aby nie atakować płodu.

Pojawiła się jednak hipoteza iż w przypadku grypy jest wręcz odwrotnie i układ odpornościowy reaguje bardzo mocno. Ta zwiększona reakcja powoduje, że istnieje większe ryzyko powikłań, które najczęściej objawia się zapaleniem płuc.

Grypa w ciąży – jak ją rozpoznać?

Bardzo często z grypą mylone są lekkie infekcje. Te drugie można leczyć samodzielnie w domu i z pewnością nie spowodują one kompletnie żadnych powikłań. Powodują one bowiem jedynie zapalenie błony śluzowej, nosa i gardła. Grypa w ciąży zazwyczaj jednak przebiega znacznie ostrzej. Temperatura ciała osiąga w jej przypadku zwykle powyżej 38 stopni. Dodatkowo występują bóle mięśniowe, kaszel, dreszcze i bóle w klatce piersiowej.

Grypa w ciąży powinna być leczona z pomocą specjalisty, a zatem w przypadku pojawienia się objawów najlepiej jak najszybciej się tego udać i zasięgnąć profesjonalnej porady medycznej. Im szybciej podjęte zostanie leczone tym lepiej dla kobiety i tym mniejsze ryzyko powikłań.

Grypa w ciąży – jakie powikłania są możliwe?

Grypa w ciąży, która była nieleczona lub leczona w niewłaściwy sposób może prowadzić do powstania wielu powikłań. Jest ich bardzo wiele i najczęściej są to: zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie ucha, choroby nerek, wstrząs, a w najgorszym przypadku może prowadzić nawet do śmierci.

Grypa w ciąży dla samego dziecka może natomiast oznaczać niską masę urodzeniową bądź wystąpienie porodu przedwczesnego. Gdy grypa wystąpi w pierwszym trymestrze to może prowadzić do poronienia.

Jak unikać grypy

Grypa w ciąży może zaatakować każdą kobietę, ale istnieją sposoby na zmniejszenie ryzyka wystąpienia infekcji. Warto unikać dużych skupisk ludzi, zwłaszcza w takich miejscach jak szpitale, szkoły czy w komunikacji miejskiej.

Należy również często myć ręce.

Grypa w ciąży – czy szczepionka zapewnia ochronę?

Oczywiście, że tak. Najlepiej zaszczepić się przed zajściem w ciąże, ale możliwe jest to również już w trakcie jej trwania. Samą decyzję należy jednak podjąć po konsultacji z lekarzem.

Ospa wietrzna stale dotyka coraz większej liczby dzieci. Przy tym jest ona niegroźna tylko pozornie. Tak naprawdę może prowadzić do wielu poważnych powikłań oraz jest bardzo uciążliwa dla dziecka.

Jak zatem rozpoznać chorobę i jak w odpowiedni sposób jej przeciwdziałać? Aby się tego dowiedzieć należy przede wszystkim poznać samą chorobę.

Jest ona wywoływana przez wirus VZV. Na jego działanie szczególnie narażone są dzieci, ponieważ jednokrotne przejście ospy powoduje, że dana osoba staje się odporna na kolejne zakażenia.

Jedynie w nielicznych przypadkach u osób dorosłych wirus VZV może reaktywować się w postaci półpaśca.

Szczepienie a ospa wietrzna

Szczepienie przeciwko ospie w Polsce nie jest obowiązkowym i często nie jest również darmowe. Nieodpłatnie z tego mogą skorzystać jedynie dzieci, które do 12 lat, które cierpią na białaczkę i są przed leczeniem chemioterapią lub leczeniem immunosupresyjnym oraz dzieci, które są szczególnie narażone na zakażenie ze względów środowiskowych. Samo szczepienie jak najbardziej warto wykonać.

Statystyki jasną informują bowiem, że liczba zachorowań stale rośnie. Do sierpnia 2014 zachorowań było aż o ponad 50 tysięcy więcej niż w analogicznym okresie rok wcześniej.

Ospa wietrzna – typowe objawy

Najbardziej typowym objawem ospy jest pojawienie się na ciele czerwonych kropek. Sama wysypka przechodzi jednak różne fazy. Czerwone kropki mogą po pewnym czasie przybrać bowiem formę pęcherzyków, które mogą przerodzić się nawet w blizny.

Oprócz tego ospa wietrzna znacznie pogarsza samopoczucie dziecka. To jest przede wszystkim znacznie słabsze, ma bóle głowy, gorączkę oraz powiększone węzły chłonne. Bardzo dokuczliwym objawem jest również swędzenie pojawiających się na skórze kropek. Ospa wietrzna może być zatem naprawdę poważną chorobą.

Zwalczanie wirusa VZV

Wirus VZV odpowiedzialny za ospę wietrzną jest przenoszony drogą kropelkową co skutkuje tym, że bardzo łatwo się nim zarazić od innej osoby. Dziecko przebywając w przedszkolu jest szczególnie narażone na zachorowanie, gdyż ospa wietrzna może wystąpić u kogoś innego, co poskutkuje zarażeniem.

Wystarczy, że jedna pociecha zachoruje, a już można spodziewać się plagi zachorowań. Jeżeli zatem Twoje dziecko cierpi na ospę i pojawiają się pierwsze objawy to najlepiej, aby pociecha pozostała w domu na pewien czas.

Po zachorowaniu należy z dzieckiem udać się do lekarza, który postawi diagnozę, rozpozna czy to faktycznie ospa wietrzna oraz rozpocznie odpowiednie działanie, które będzie miało na celu przyspieszenie gojenia się ran. Nie warto podejmować się leczenia na własną rękę, ponieważ może ono doprowadzić pociechę do jeszcze gorszego stanu. Należy również unikać rozdrapywanie czerwonych śladów. W tym celu warto obciąć dziecku paznokcie co odrobinę rozwiąże problem drapania skóry.

Wysypka może pojawić się również w jamie ustnej co utrudnia dziecku jedzenie. W takiej sytuacji doskonale sprawdzą się wszelkiego rodzaju zupki oraz inne pokarmy płynne.
Ospa wietrzna najczęściej ustępuje po tygodniu. Należy przy tym stale być pod opieką lekarską, ponieważ po samej ospie mogą wystąpić powikłania takie jak na przykład zapalenie płuc.