Urazy stawy kolanowego zdarzają się niestety dość często, szczególnie wśród osób, które zajmują się sportem. Oczywiście do niektórych urazów może dojść także po prostu po dłuższym czasie, jeśli nie dbamy odpowiednio o dietę czy styl życia. W przypadku uprawiania niektórych sportów, nasze kolana są narażone na bardzo specyficzny uraz – zerwanie więzadła krzyżowego przedniego. Odpowiemy na najważniejsze pytania dotyczące tego urazu oraz podpowiemy czym jest rekonstrukcja ACL i jak się do niej przygotować.
Kiedy może dojść do zerwania więzadła?
Więzadło krzyżowe przednie łączy dwa elementy: kość udową i piszczelową. Ponadto pełni rolę stabilizatora dla całego stawu kolanowego. Do zerwania dochodzi najczęściej po urazie, nagłym zatrzymaniu się po biegu lub złym ustawieniu nogi w czasie skoku (a konkretnie – lądowania). Dlatego najczęściej taki uraz spotyka osoby aktywne fizycznie, uprawiające takie sporty jak narciarstwo, piłka nożna czy bieganie.
Jak rozpoznać zerwanie więzadła?
Zazwyczaj w przypadku zerwania więzadła krzyżowego przedniego (inna nazwa ACL) występują takie objawy jak opuchlizna, problemy ze zginaniem i prostowaniem nogi oraz odczuwalny dyskomfort przy chodzeniu. W takim przypadku zawsze warto zgłosić się do lekarza, który może zalecić przeprowadzenie procedury, jaką jest rekonstrukcja ACL.
Jak wygląda rekonstrukcja ACL?
Jest to procedura medyczna, wykonywana pod znieczuleniem (podpajęczynówkowym – pacjent nie czuje niczego od pasa w dół) na sali operacyjnej. Sam zabieg trwa około 90 minut, jest wykonywany metodą artroskopową. Dzięki temu unikamy większych obrażeń – wykonywane są jedynie cztery nacięcia, półcentymetrowej długości. Do wnętrza kolana wprowadzana jest kamera oraz narzędzia, które pozwalają na naprawę więzadła. Zabieg jest bezbolesny, szwy można zdjąć po około dwóch tygodniach, a rehabilitację rozpocząć już następnego dnia po zabiegu. Kolano zabezpieczane jest ortezą, która pomaga stabilizować staw, zaleca się chodzenie o kulach. W niektórych przypadkach, kiedy uraz na to pozwala, warto zacząć rehabilitację jeszcze przed zabiegiem – pomaga ona w szybszym powrocie do zdrowia.
Jak przygotować się do rekonstrukcji?
Najważniejsze przed i po zabiegu jest dbanie o to, aby nie zapomnieć o rehabilitacji oraz regularnej aktywności fizycznej. Osoby aktywne fizycznie lepiej znoszą czas po operacji. Przed przystąpieniem do zabiegu należy zadbać o kilka rzeczy. Przede wszystkim należy udać się do lekarza rodzinnego, który zleci odpowiednie badania (takie jak morfologia krwi, poziom glukozy, OB, CRP, koagulologia, wymazy z nosa i pachwin itd.). Wykonajmy je w odpowiednim terminie, aby nie straciły ważności (maksymalnie na 4 tygodnie przed zabiegiem). Jeśli wystąpią jakiekolwiek zmiany w stanie naszego zdrowia, pojawi się zapalenie, zmiany skórne – koniecznie zwróćmy się z tą informacją do lekarza, który będzie przeprowadzał zabieg! Jeśli przyjmujemy na stałe leki, porozmawiajmy z chirurgiem, czy możemy je przyjmować przed operacją. Do szpitala bądź kliniki przyjedźmy odpowiednio wcześniej, przygotujmy naszą dokumentację medyczną. Na salę operacyjną wchodzimy bez makijażu (pamiętajmy o zmyciu lakieru do paznokci!) i biżuterii.
Co po zabiegu?
Przede wszystkim przestrzegać wszystkich zaleceń lekarza i fizjoterapeuty. Zadane ćwiczenia trzeba wykonywać regularnie i według zaleceń. Nie wolno przeciążać kolana. Powrót do pracy i sportu uzależniony jest od urazu, od tego jaki zawód wykonujemy i czy nasze kolano odzyska pełną sprawność. Do pracy biurowej możemy wrócić już nawet po kilku tygodniach. Praca fizyczna wymaga zwolnienia nie krótszego niż na cztery miesiące. Do sportu możemy wrócić nie wcześniej niż po sześciu miesiącach.
Jeśli czeka Państwa rekonstrukcja ACL zachęcamy do odwiedzenia strony chirurgia-kolana.pl i zapoznania się ze zgromadzoną tam wiedzą oraz do przejrzenia informacji dla pacjenta związanych z przygotowaniem się do zabiegu.
