Zalecenia po laserze frakcyjnym

0
Zalecenia po laserze frakcyjnym

Laser frakcyjny to nowoczesny zabieg, którego efekty można porównać do efektów odmładzających zabiegów chirurgicznych. Jego popularność stale rośnie ze względu na to, że w przeciwieństwie do interwencji chirurgicznej, nie jest tak inwazyjny, rekonwalescencja trwa dużo krócej, a uroda poprawiona.

W skrócie opisując zasadę działania, można porównać pracę tego lasera do powodowania kontrolowanych mikrouszkodzeń w głębi tkanki, co stymuluje ją do odnowy i produkcji kolagenu. Efektem serii zabiegów jest napięta skóra, rozjaśniona i zdrowiej wyglądająca cera, a zmarszczki i niedoskonałości są wygładzone, co sprawia że laser frakcyjny jest bardzo często wybierany przez kobiety.

O czym należy pamiętać po zabiegu?

Po wykonaniu zabiegu laserem frakcyjnym, skóra będzie goiła się dość długo. Czas do pełnego wygojenia może trwać około 3 miesięcy. W związku z tym, że w tkance powstały drobne uszkodzenia, przez kilka dni po zabiegu należy spodziewać się łuszczenia skóry i niewielkiej opuchlizny. Dopiero po ich ustąpieniu można oceniać skutek i uzyskane efekty.

Najczęściej rekomendowane przez specjalistów z bloga skorna.pl jest pozostanie w domu przez kilka dni po wykonanym zabiegu. W tym czasie należy szczególnie dbać o uszkodzoną skórę, która ma skłonności do wysuszania i jest bardzo podatna na infekcje. Zaleca się stosowanie specjalnych maści, które mają na celu odkażenie skóry oraz jej nawilżenie.

W krótkim okresie po zabiegu należy unikać bezpośredniej ekspozycji na promieniowanie UV – nie należy wychodzić na słońce i oczywiście korzystać z solarium. Niewskazane jest również korzystanie z gorących kąpieli. Skóra po zabiegu laserem frakcyjnym jest jakby po poparzeniu słonecznym, stąd zalecenia są również podobne.

W zależności od tego, jaki rodzaj zabiegu został wykonany oraz jak dużą mocą lasera pracował dermatolog, czas gojenia się może być różny. Dodatkowo, duże znaczenie ma także zdolność organizmu do gojenia ran. Bezpośrednio po zabiegu najczęściej wygląda się dużo lepiej, niż kilka godzin po. Nie należy jednak panikować – to normalne. Do lekarza należy zgłosić się tylko wtedy, gdy ból nie ustępuje, lub gdy zaobserwujemy, że wdało się zakażenie. W przeciwnym wypadku trzeba uzbroić się w cierpliwość i czekać na efekty.

Chcesz się umówić na zabieg laserem frakcyjnym? Zapisz się na laser CO2 w Katowicach –>

Probiotyki – wsparcie małego organizmu podczas antybiotykoterapii

0
Probiotyki – wsparcie małego organizmu podczas antybiotykoterapii

Układ odpornościowy jest naszym naturalnym „bodyguardem”. Od pierwszych dni naszego życia, bohatersko chroni nas przed całymi armiami patogenów. Będąc pod ciągłym ostrzałem, musimy dbać, by jak najwcześniej zabezpieczyć się przed taką ofensywą. Specjaliści coraz chętniej polecają swoim pacjentom suplementy diety. Probiotyki okazują się również niezrównanym sojusznikiem dziecka podczas wyczerpującej antybiotykoterapii.

RAK JELITA GRUBEGO – DIAGNOSTYKA POZWALAJĄCA WYKRYĆ NOWOTWÓR

0
RAK JELITA GRUBEGO

Badania pokazują, ze rak jelita grubego jest trzecim najczęściej występującym na świecie nowotworem. Niestety, jego rokowania najczęściej nie są zbyt dobre, a to dlatego, że o badaniach profilaktycznych chroniących przed rakiem jelita grubego praktycznie się nie mówi. Kampanie społeczne często skupiają się na innych chorobach, natomiast rak jelita jest raczej pomijany. Najwyższa pora to zmienić i zacząć zachęcać ludzi do diagnostyki również w tym przypadku.

Wiek ma znaczenie

Warto pamiętać, że ryzyko zachorowania na raka jelita grubego wzrasta wraz z wiekiem. Statystyki są bezlitosne – ponad 90% stwierdzonych przypadków raka dotyczy osób po 50 roku życia. Wiele osób ignoruje sygnały sugerujące, że w ich ciele dzieje się coś niepokojącego. Najczęstsze objawy powstawania zmian rakotwórczych w jelicie grubym to m.in.  krew w stolcu, niepokojące zmiany w wypróżnianiu, zaparcia, ból w dolnych partiach brzucha, osłabienie, wymioty. Jeśli którykolwiek z objawów pojawia się u chorego, należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza. Podjęcie odpowiednio szybkiego działania daje szansę na wyleczenie. Jeśli jednak chory będzie zwlekał, to możliwe, że po wykonaniu wszystkich niezbędnych badań okaże się, że jest już za późno, ponieważ nowotwór rozwlekle zaatakował tkankę.

Pamiętaj o diagnostyce

Korzystanie z diagnostyki w przypadku raka jelita grubego nie jest szczególnie popularne, warto więc wspomnieć, jakich urządzeń używa się do skontrolowania tego narządu. Najbardziej podstawowe badanie, które pozwala lekarzowi ocenić stan jelita to „per rectum”. To badanie proktologiczne, które polega na włożeniu palca do odbytnicy. Dzięki niemu można zbadać m.in. pętlę jelita i bańkę odbytnicy. Jeśli na tym etapie lekarz zauważy coś niepokojącego, to może zlecić kolejne badanie, czyli kolonoskopię. Jest to badanie inwazyjne, które polega na wprowadzeniu do odbytu rury z techniką światłowodową, która zapisuje obraz i przenosi go na ekran monitora. Dzięki temu lekarz podczas badania jest w stanie skontrolować stan zdrowia pacjent – i jeśli zauważy coś niepokojącego – może pobrać tkankę do badania.

Czasem lekarz może również zlecić badanie rektoskopem. Jest to urządzenie, dzięki któremu można pobrać wycinek z okolicy dolnych dróg pokarmowych i wydalniczych. Wycinek oddaje się do laboratorium, gdzie sprawdza się, czy pojawiły się na nim niepokojące zmiany nowotworowe. Rektoskopia jest mniej inwazyjna niż kolanoskopia; ta druga bada całe jelito grube, natomiast rektoskopia skupia się wyłącznie na odbycie, odbytnicy i małym fragmencie jelita. Przygotowanie do badania jest proste – trzeba zrobić dwa wlewy odbytnicze. Badanie zestawem rektostkopowym re 7000 jest krótkie (zwykle trwa około 5minut); jego zaletą jest to, że jeśli lekarz zauważy niepokojące zmiany, to będzie mógł od razu pobrać materiał do badań histopatologicznych oraz bakteriologicznych.

Na podobnej zasadzie działa zestaw anoskopowy ate, którego lekarze również używają przy diagnostyce raka jelita grubego, ale też przy hemoroidach czy stanach zapalnych śluzówki kanału odbytu. Urządzenie to umożliwia lekarzowi nie tylko skontrolowanie tkanek, ale też – jeśli zajdzie taka potrzeba – wykonanie drobnych zabiegów.

Ostatnim urządzeniem umożliwiającym diagnozę raka jelita grubego jest zestaw proktologiczny rte. Dzięki niemu można też diagnozować choroby odbytu, odbytnicy oraz esicy.

            Kto powinien korzystać z diagnostyki raka jelita grubego?

Na badania w pierwszej kolejności powinny zgłaszać się te osoby, u których wystąpiły w rodzinie przypadki zachorowania na raka jelita grubego. Dodatkowo zagrożeni są również wszyscy ci, u których stwierdzono chorobę Leśniewskiego-Crohna oraz wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Szczególną ostrożność powinny też zachować osoby po pięćdziesiątym roku życia oraz te, które stosują nieprawidłową dietę (zwłaszcza taką, w której dominuje mięso i sery, a brakuje błonnika, który działa jak miotełka na jelita – dokładnie oczyszcza je ze złogów).

Autor: Pozycjoneria.pl. Artykuł powstał we współpracy z przedstawicielem firmy Kredos.

Właściwe łączenie pokarmów, czyli jakie?

0
łączenie pokarmów

O podstawach prawidłowego żywienia słyszał chyba każdy, a co z odpowiednim łączeniem pokarmów? Lista reguł w obu wypadkach jest istotna do zachowania zdrowia oraz szczupłej sylwetki. Na czym polega odpowiednie łączenie artykułów żywnościowych? Skąd się biorą największe błędy żywieniowe? Jak łączyć pokarmy, by zdrowo się odżywiać?

Co to jest trawienie?

Jest to mechanizm rozkładu zjadanego pożywienia na prostsze związki syntetyczne w celu ich przyswojenia. Słowo przyswojenie ma tutaj szczególne znacznie, ponieważ nie tym się stajemy co zjemy, jednak tym co przyswoimy. Bardzo prawdziwym oraz skutecznym sposobem trawienia jest tzw. trawienie enzymatyczne. Pisząc w skrócie, do strawienia każdego elementu pożywienia wymagamy różnego enzymu, by móc tenże element przetworzyć na proste związki syntetyczne oraz przyswoić.

Zasady prawidłowego żywienia – najpopularniejsze błędy

Zdrowe żywienie się oparte jest na właściwych nawykach żywieniowych, wpisanych w naturalne potrzeby żywieniowe człowieka, pochodzące z piramidy odżywiania. Zasady prawidłowego żywienia się polegają na spożywaniu częstych, jednak małych lekkostrawnych posiłków, nie przejadaniu się, urozmaicaniu posiłków w artykuły z różnych grup żywieniowych oraz właściwej ich kompozycji. Istotne jest picie właściwej liczby płynów, przygotowywanie posiłków bogatych w owoce oraz warzywa, właściwych do zapotrzebowania kalorycznego osoby i jej wieku, płci, stanu zdrowia oraz stylu życia. Najpopularniejsze błędy żywieniowe mają dwie główne etiologie. Pierwszą z nich są niedobory: energii, białka, witamin, elementów mineralnych, błonnika pokarmowego, nienasyconych kwasów tłuszczowych w jedzeniu. Wynika to przede wszystkim ze zmniejszenia spożywanej żywności – dobrowolne czy pochodzące z niekorzystnych warunków społeczno-ekonomicznych. Z kolei kolejna jest połączona ze zbytnim spożyciem żywności i nieodpowiednim trybem życia (np. niska aktywność ruchowa, wykorzystywanie używek).

jak odpowiednio łączyć pokarmy

Jak łączyć pokarmy?

Mnóstwo osób zwróciło uwagę na zasady łączenia posiłków w czasie, gdy modne stały się kuracji rozdzielne (jak np. Haya czy Diamondów), które wsparte są na zapobieganiu łączeniu białek z cukrami. Natomiast z logicznego punktu widzenia nie stwierdzono przeciwwskazań do łączenia pewnych grupy artykułów czy elementów w jednym posiłku. Należy to wyłącznie dobrze robić. W sytuacji, gdy posiłek składa się z niewielkiej ilości innych artykułów żywnościowych, wtedy organizm do jego rozkładu uruchamia proces trawienia enzymatycznego. Czyli konkretne enzymy trawienne są winne za rozkład danych elementów żywności – oraz to jest bardzo skuteczny sposób trawienia oraz wchłaniania pożywienia. Jeśli tychże elementów jest więcej, wtedy do trawienia enzymatycznego dochodzi jeszcze trawienie bakteryjne, które polega na rozkładzie pożywienia przez jego fermentację. Tenże sposób jest mniej skuteczny od trawienia enzymatycznego – pożywienie jest gorzej przyswajane, a elementy pokarmowe są wchłaniane w niewielkim stopniu. Istotne jest to, iż różni ludzie mają różną tolerancję na różnorodność spożywanego posiłku. Z tego wniosek, iż im prostsze pokarmy, tym szybciej są trawione w układzie pokarmowym.

Zażywasz leki na nadciśnienie? Tego musisz unikać

Zażywasz leki na nadciśnienie? Tego musisz unikać

Nadciśnienie tętnicze stanowi jedną z głównych przyczyn przedwczesnych zgonów na całym świecie. Leczenie nadciśnienia rozpoczyna się po uwzględnieniu wartości ciśnienia tętniczego i ogólnego ryzyka sercowo-naczyniowego. U większości chorych konieczne jest stosowanie leków hipotensyjnych.

Kiedy Candida atakuje Twój układ pokarmowy…

0
Candida

Candida są grzybami zaliczanymi do drożdży. Nalezą obecnie do najbardziej aktywnych i będących najczęstszą przyczyną infekcji w ludzkim organizmie. Nierzadko atakują nasz układ pokarmowy – jelita, przełyk, jamę ustną lub żołądek. W medycynie znanych jest ok. 200 rodzajów tych grzybów, jednak zagrożenie dla zdrowia człowieka stanowi 15 z nich. Najbardziej niebezpiecznym i najczęściej atakującym układ pokarmowy jest Candida albicans.

Atak Candida powoduje, że w organizmie człowieka zachodzą niepokojące zmiany, czego efektem jest drożdżyca układu pokarmowego. Jest to pojęcie, które dotyczy drożdżycy poszczególnych części układu pokarmowego – przełyku, jamy ustnej, gardła, żołądka i jelit, ale również skóry okolic odbytu. Zmiany chorobowe występują w obrębie powierzchownych warstw nabłonka, a chory zmaga się z przewlekłym stanem zapalnym. Najczęściej drożdżyca dotyka jamę ustną i przełyk.

Aż 40% zdrowych ludzi może być nosicielem Candida

Czy wiesz, że nawet zdrowy człowiek może być nosicielem drożdżaków? Jeżeli jednak Twój organizm funkcjonuje prawidłowo i panują w nim, szczególnie w układzie pokarmowym, odpowiednio dobre warunki, to ich ilość jest minimalna i tym samym mało znacząca, nie wywołują w takim przypadku choroby. U niektórych osób może jednak dojść do ich namnażania, czego efektem jest drożdżyca układu pokarmowego. Kiedy istnieje ryzyko wystąpienia tej choroby?

Przyczynami drożdżycy układu pokarmowego są:

  • Stosowanie niektórych antybiotyków, co przede wszystkim oznacza redukcję naturalnej flory bakteryjnej
  • Choroby, tj. niewyrównana cukrzyca, niedrożność przełyku, niedoczynność tarczycy czy też wirusowe i bakteryjne choroby zakaźne
  • Niedostatecznie dobra odporność, problemy z pracą układu immunologicznego
  • Niedożywienie
  • Inne choroby dotykające poszczególne odcinki układu pokarmowego
  • Pobyt w szpitalu na oddziale intensywnej opieki

Czy to drożdżyca układu pokarmowego?

W celu zdiagnozowania choroby zaleca się wykonanie badania kału. Możliwe jest zamówienie kompletnego zestawu do wykonania go samodzielnie w domu, a następnie odesłanie materiału do badania. Taka możliwość jest m.in. w Instytucie-mikroekologii.

Kiedy powinno się wykonać badanie? Drożdżyca układu pokarmowego objawia się w różny sposób w zależności od tego, który jego odcinek został dotknięty patogenem Candida. Jeżeli jest to grzybica jamy ustnej i gardła, to na powierzchni błon śluzowych gardła, języka i dziąseł dostrzec można zaczerwieniania z białymi płytkami, a także może wystąpić krwawienie z błon śluzowych. W przypadku grzybicy przełyku pojawia się ból w tym odcinku układu, występują zaburzenia przełykania i niekiedy krwawienie z przewodu pokarmowego. Przy grzybicy żołądka objawy są podobne jak przy wrzodach żołądka, a przy grzybicy jelit występują zaparcia, bóle brzucha, częste oddawanie gazów i biegunki.

W jaki sposób  przebiega leczenie?

Drożdżyca układu pokarmowego jest chorobą, którą leczy się najczęściej farmakologicznie. Przy łagodnych objawach pomagają preparaty o działaniu miejscowym. Jeżeli mamy do czynienia z grzybicą przełyku, zaleca się przyjmowanie flukonazolu w formie doustnej. Może się jednak zdarzyć, iż pacjent nie najlepiej toleruje doustne leki, wówczas  przyjmuje je dożylnie.

Aby zapobiec drożdżycy układu pokarmowego lub zmniejszyć ryzyko jej wystąpienia, powinno się stosować zdrową dietę bez cukrów prostych, produktów z mąki pszennej i owoców zawierających dużo cukrów. W miejscu tych produktów niech pojawią się świeże warzywa i źródła białka, czyli mleka, jaja, drób oraz naturalne jogurty.

Zajady na ustach – jak im zapobiegać oraz leczyć

0
Zajady

Zajady to choroba zwana odmiennie zapaleniem kątów ust (lub z języka łacińskiego cheilitis angularis), zwykle połączona z dolegliwością bakteryjną lub grzybiczą. Powstanie zajadów polega na pękaniu kącików ust i wydawaniu się nieestetycznych nadżerek. Stan zapalny może zaczynać się z zaczerwienieniem, niewielkim uciskiem, pieczeniem lub szczypaniem. Co mu działa i jak się go pozbyć?

Zajady w kącikach ust – jak się tworzą?

Nadżerki potrafią pojawiać się u kobiet w każdym wieku, i w przypadku pewnych jest wyższa tendencja do ich wzrostu. Chroniczny związek ze śliną sprzyja namnażaniu się bakterii i drożdżaków, więc liczne oblizywanie ust może powodować powstawanie zapalenia. Także osoby z osłabioną odpornością czy cukrzycą i są bardziej podatne na rozwój zapalenia.

Jak leczyć zajady?

Skuteczny sposób na zajady w postaci maści lub kremu możesz nabyć bez recepty w każdej aptece. Środek powinien być wartości bakteriostatyczne, przeciwzapalne i regenerujące. Dobrze sprawdza się maść z witaminami A również E oraz proste w małych saszetkach maści antybiotykowe, które wystarczy parę razy dziennie nanieść na zmianę, żeby łatwo zobaczyć efekty. Dobra maść na zajady także przyspiesza gojenie się nadżerki, jak również zmniejsza palenie i świerzbienie.

domowym sposobem na zajady jest miód

Domowe sposoby na zajady

Czym smarować zajady, gdy brakuje Ci pod ręką aptecznej maści? Przydadzą się „środki” z pobliskiego sklepiku spożywczego. Nie zawsze są tak sprawne jak i z apteki, jednak ich wykorzystywanie stanowi „pierwszą pomoc” w przypadku pojawienia się zapalenia. Co oddziałuje na zajady spośród naturalnych preparatów? Oto skuteczne formy z wykorzystaniem szybko dostępnych artykułów:
•Miód – parę razy dziennie smaruj zajady tym naszym prawdziwym antybiotykiem.
•Drożdże – kawałeczek drożdży piekarniczych zalej odrobiną ciepłej wody i wymieszaj na papkę, a następnie pozostaw ją na kącikach ust do pełnego wysuszenia. Drożdże są świetnym źródłem witamin z grupy B, to ich efektywność w leczeniu zajadów.
•Oliwa z oliwek – jest ważna w witaminy, a oraz efektywnie zmniejsza podrażnienie i wysuszenie.
•Czosnek – ząbek czosnku hamuje rozwój bakterii i grzybów, więc jest pewnym z najlepszych domowych sposobów na zajady. Przekrój ząbek czosnku na pół i posmaruj nim nadżerkę.
•Aloes – ekstrakt z aloesu nie tylko odkaża, jednak także regeneruje skórę. Możesz otrzymać w aptece ekstrakt lub gotowy środek z aloesem, a jak masz roślinę w domu, przekrój liść i przyłóż miąższ na zmianę skórną.
Jeśli stan zajadów się pogarsza, sygnały nie znikają lub masz nawroty, zgłoś się do lekarza, jaki da Ci formę na sposób na zajady lub zaleci przeprowadzenie specjalnych badań.

Zajady – jak oddziaływać i zapobiegać, czyli parę słów o właściwej diecie

Zapalenie kącików ust ma znacznie wspólnego z niedoborami elementów odżywczych, i w ramach leczenia i profilaktyki warto zadbać o dietę. Jaka witamina działa łagodząco na zajady? Sięgaj po artykuły możne w witaminy z grupy B (mięso, ryby, mleko i artykuły mleczne, jajka, drożdże, warzywa strączkowe) oraz witaminę C (cytrusy, jagody, paprykę, kiszoną kapustę). Ogranicz do minimum kawę i alkohol, które wypłukują z organizmu cenne witaminy i pierwiastki.

Apteczne wsparcie w czasie bolesnych miesiączek

Apteczne wsparcie w czasie bolesnych miesiączek

Stan, gdy mimo braku uchwytnej przyczyny, kobieta odczuwa silne bóle podczas miesiączki nazywany jest pierwotnym bolesnym miesiączkowaniem (PBM). Jest to niestety problem bardzo powszechny. Szacuje się, że z jego powodu cierpi nawet do 40% kobiet. Dolegliwości bólowe w PBM związane są w głównej mierze z nadmierną produkcją prostaglandyn. Są to substancje nasilające aktywność skurczową mięśniówki macicy, a przez to wywołujące ból i niedokrwienie. Oddziałują one też na inne narządy naszego organizmu i są odpowiedzialne między innymi za nudności, wymioty i bóle głowy. Jak radzić sobie z tym problemem i ułatwić przeżycie trudnych dni?

Usuwanie żylaków – metody operacyjne i nieoperacyjne

0
usuwanie żylaków

Żylaki nóg to duże, wrzecionowate lub workowate rozbudowania żył zewnętrznych z towarzyszącym im przedłużeniem i szczególnym poskręcaniem. Jest toż najpopularniejsza forma kliniczna długotrwałej niewydajności żylnej. Powszechnie występują u kobiet, jednak częstotliwość ich występowania zwiększa się z wiekiem. Sprzyja im długie bycie w pozycji siedzącej lub siedzącej, praca w dużej temperaturze, przenoszenie bagaży. Często ich występowanie ma charakter rodzimy.

Jak powstają żylaki?

Kluczowym elementem doprowadzającym do zaistnienia żylaków kończyn dolnych jest zastój krwi w ciągu żył zewnętrznych. Jest on spowodowany niewłaściwym funkcjonowaniem zastawek żylnych, czyli fałdów błony wewnętrznej żyły, które determinują jednokierunkowy obieg krwi. W realiach właściwych krew w żyłach kończyn dolnych wypływa z systemu powierzchownego przez żyły dochodzące do systemu głębokiego, składając się w zakresie serca. Przy braku dobrze działających zastawek krew wycofuje się do żył zewnętrznych, których małe ściany nie są dostosowane do pokonania wyższego ciśnienia. Z czasem zatem stopniowo się rozszerzają, ale ich ściany przerastają.

jakie są metody usuwania żylaków

Żylaki kończyn dolnych – leczenie

Techniki walki z żylakami kończyn dolnych rozłożyć można na: leczenie zachowawcze, farmakologiczne oraz chirurgiczne. Dobór optymalnej formy zależy przede wszystkim od stopnia zaawansowania choroby. Usuwanie żylaków kończyn dolnych tradycyjne to wykonywanie wskazań generalnych oraz stosowanie maści i kosmetyków łagodzących obrzęki oraz poczucie ociężałości nóg. Potrzebne jest też noszenie specjalnych podkolanówek, pończoch i rajstop przeciwżylakowych, liczne podnoszenie kończyn do góry, wykonywanie masaży i zrezygnowanie z ciasnej odzieży utrudniającej odpływ krwi z kończyn dolnych. Pończochy uciskowe zapobiegają składaniu się krwi w żyłach zewnętrznych i wspierają działanie pompy mięśniowej, obniżają ciśnienie, zwłaszcza w ciągu żył zewnętrznych, oraz zabezpieczają przed negatywnymi zmianami w mikrokrążeniu i wywołują ich regresję. Pończochy uciskowe powinny być dobierane indywidualnie do nieobrzękniętej kończyny. Test należy wykonać wcześnie, nie później aniżeli 20 min po wstaniu z łóżka (należy rozpatrywać tabelę rozmiarów podaną przez danego producenta). Dobrze dopasowana pończocha uciskowa wywiera najsilniejszy wpływ na wielkości stawów skokowych, stopniowo spadający w górę. Kuracja farmakologiczna polega na ustnym stosowaniu preparatów zabezpieczających naczynia. Są toż zabiegi powszechnie z własnego pochodzenia, zawierające m.in. wyciąg z rycyny lub kasztana, a także flawonowe pochodne benzopirenu produkowane spośród leków roślinnych czy syntetycznie (praktyka a jej pochodne, hesperydyna, diosmina), saponiny (escyna), dobesylan wapniowy, wyciągi z pestek winogron lub artykułów cytrusowych. Środki pomimo tego, iż przynoszą powszechnie pomoc w chorobach to nie zabezpieczają przed postępem zaawansowanych zmian długotrwałej niewydajności żylnej, zatem zwykle winnym być stosowane z kompresoterapią, która hamuje postęp choroby.

Jak opóźnić wytrysk

0
jak opóźnić wytrysk

Wytrysk przedwczesny może przysporzyć wiele powikłań:
•spada poczucie własnej wartości – niestety, jednak wytrysk przedwczesny sprawia, iż spada samoocena u panów, czują się zazwyczaj gorsi od innych panów
•odczucie braku władzy nad sferami swojego życia – choroba może doprowadzić do tego, iż klient nią dotknięty zaczyna czuć brak kontroli nad wszystkimi aspektami własnego życia,
•trudności w związku – że być etiologią trudności w związku i skutkuje tym, iż oboje partnerów nie może mieć satysfakcji fizycznej czy używają ją niewystarczająco,
•kłopoty z płodnością – wytrysk przedwczesny może być źródło kłopotów z płodnością.

Opóźnianie wytrysku

Mężczyźni, którzy nie borykają się z wrodzonym przedwczesnym wytryskiem oraz nie chcą, żeby ich dotknęła ta choroba, muszą zatroszczyć się o profilaktykę. Ważną funkcję odgrywa tutaj przede wszystkim regularna aktywność fizyczna z jedną partnerką. Dobroczynne może ujawnić się również unikanie za dużego tempa w łóżku. Co więcej, akt płciowy winien się opierać na obopólnym oddziaływaniu i skupieniu na innych partiach ciała partnera. Jak się okazuje, także unikanie przez dłuższy czas czasu abstynencji fizycznej że być niezwykle efektywne przy opóźnianiu wytrysku.

skuteczne sposoby na opóźnienie wytrysku

Sposoby leczenia wytrysku przedwczesnego:

•Farmakoterapia doustna – dotyczy kuracji składającej się na lekach na przedwczesny wytrysk z grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) i inhibitory 5-fosfodiesterazy (środki na potencję czyli potocznie mówiąc środki „z grupy wiagry”). Pierwszy rodzaj środków wykazuje funkcjonowanie opóźniające wytrysk, ponieważ wywiera wpływ na przekaźnictwo serotoninergiczne. Ta forma kuracji w szczególności polecana jest mężczyznom, którzy borykają się z wytryskiem przedwczesnym wrodzonym. Drugi typ inhibitorów poleca się mężczyznom, u których wytrysk przedwczesny jest nabyty oraz wystąpił wraz z nieprawidłowościami erekcji.
•Środki, które znieczulają miejscowo – w tej metodzie stosuje się przede wszystkim leków w formie kosmetyków i sprayów.
Ćwiczenia na przedwczesny wytrysk – są to ćwiczenia odwołujące się do techniki “start-stop” czy techniki “uciskowej”, jaka jest dopracowanym treningiem masturbacyjnym. Trening opóźniania wytrysku składa się przede wszystkim na zajmowaniu się na odczuciach zmysłowych oraz wymaga, żeby do jego zrobienia zaangażowali się oboje partnerów.
•Edukacja oraz poradnictwo – niezwykle istotne jest, żeby powiększać oraz poprawiać wiedzę obojga partnerów o seksualności, częstotliwości współżycia i pozycjach seksualnych.
•Psychoterapia indywidualna czy pary – na psychoterapii poddaje się analizie aspekty o charakterze psychogennym, do których zdają się zwłaszcza zaburzenia lękowe, schorzenia nastroju i utrwalone postawy lękowe. Po dogłębnej analizie kłopotu potem dokłada się wszelkich starań, żeby stopniowe eliminować te elementy.
Mężczyźni winni być świadomość, iż jest możliwe całkowite wyleczenie wytrysku przedwczesnego. Niezwykle wielkie nadzieje na to mają zwłaszcza mężczyźni, którzy borykają się z wytryskiem przedwczesnym nabytym. Z dobrymi rezultatami można również leczyć za wczesną ejakulację, jaka jest dolegliwością wrodzoną.

ZOBACZ TEŻ